Tam da bekledığım konu geldı, tek tek anlatıyoum:

Yaklasık 1 yıl önce 'Ben nıye Muslumanım' sorusuna tabıı kı de TUrkıye'de doğdugum ıcın dıyerek yola koyuldum. Bu süre zarfında kafama hıc yatmayan 10-15 kusur ayet takıldı ama bana son darbeyı vuran Muhammed'ın elıne güc gecırdıkten sonrakı tavırlarında değısıklık oldu..

Kırılma noktası tam olarak Medine göcünden sonra baslıyor, 'Benım dınım bana, sızın dınınız sıze' dıyen Muhammed, 'Hak dın Allah oluncaya kadar' savasın dıyor.

Mekke'de Lehep ve dığerlerını barıs ıcınde dıne davet eden adam, Medıne'de sırf Nasr Bın Harıs kendınsıne 'Senın anlattığın masallar Persler'de de var, ınsanları kandırma' dedığı ıcın Alı tarafından Muhammed'ın emrıyle bası kesılıyor

Ya da daha kötüsü Esma Bınt Mervan, sırf Yahudıler'e ''Ey Yahudıler, sızın hıc mı gururnuz yok, Atalarınızın dınını terkedıpte bu Muhammed'ın pesınden gıdıyorsunuz' dedığı ıcın yıne Muhammed tarafından, cocuğunu emzırırken evıne gece baskını yapılıp göğsünden kılıc sokularak ınfaaz edılıyor

Ayrıca sadece kısılere yönelık değl, kabılelere de aynı baskı yapılmısıtr. Bunun en ıyı kanıtı Muhammed öldükten sonra neredeyse butun kabıleler tek tek dınden dönmüstür. Çünkü Islam'a göre Musluman her turlu üstün olduğu ıcın gayrı-muslumden kat kat fazla vergı verır

Sımdı gelelım gercek Islam'ın kurallarına..

Suan ben bunları yazarak dınden cıktığımı beyan ettım ya, benı bulduğunuz yerde öldğrmeniz lazım. Muhammed emredıyor, ya da zına yapan ıkı genc mı gördünüz, 'Bıze ne canım, Allah'la kendı arasında' yok
Bellerıe kadar toprağa gömüp, geberene kadar kafalarını tasla ezmenız lazım

Ayrıca Turkler'ın nasıl Islam'ı (zorla) kabul ettığıne de bı' bakın bakalım

Hadı ıyı gunler

Ayrıca Savasları da vardır;
Ridde Savaşları (Arapça: حروب الردة), Muhammed'in ölümü sonrasında kitlesel dinden dönme (irtidad) olaylarını ve bunun üzerine, ilk halife Ebu Bekir tarafından 632-633 yıllarında yapılan askerî harekât ve savaşları anlatır.
632 yılında Muhammed Bizans üzerine yapılacak geniş çaplı bir harekat için hazırlıkların yapılmasını ister. Toplanan birliklerin başına Zeyd bin Harise'nin genç oğlu Usame bin Zeyd getirilir. Ancak ordu henüz sefere çıkarken Muhammed'in ölüm haberi alınır. Ebu Bekir halife seçilir. Ebu Bekir seferin devam ettirilmesi ile ilgili büyük baskı altında kalır ancak Muhammed'in ölümü sonucu Arabistan coğrafyasında patlak veren isyanlar da büyümektedir. Usame ordunun sefere devam edilmesi durumunda Medine'nin savunmasız kalacağını dile getirse de Ebu Bekir seferde ısrarcı olur.

26 Haziran 632 günü Usama harekete geçer ve Tebük üzerine yürür. Kuzey Arabistan'da yaşanan direniş kırılır. Ordu daha sonra Cevf Bölgesine doğru ilerler. Usama'nın askerî başarılarını gören çok sayıda isyancı kabile Medine'nin otoritesini kabul ederek yeniden islam'ı benimsediğini açıklar.

Usama sonrasında Hristiyan Arap Beni Kelb kabilesi ile Gassanilere saldırarak babasının öcünü alır.[2] Usama daha sonra 40 günlük bir aradan sonra büyük bir ganimetle Medine'ye döner.

Dikkatler bu kez Medine yakınlarındaki ayaklanma merkezlerine çevrilir. Bunlardan en önemlileri Medine'nin yakınlarındaki Beni Hatafan, Havazin ve Tayy kabileleridir. Ebu Bekir buralara elçiler göndererek islam'a bağlı kalmalarını ve zekatlarını vermeye devam etmelerini ister.

Usama komutasındaki ordunun şehirden ayrılmasını bekleyen kabileler şehirde çok az savaşçının kaldığını bilerek şehri kuşatmayı planlarlar. Kendisini peygamber ilan eden Tulayha kuvvetlerini toplamaya başlar.[3] 632 yılının Temmuz ayında şehre iyice yaklaşan isyancı ordu saldırıya hazırlanır.

isyancılarla ilgili istihbarat alan Ebu Bekir Medine'nin savunmasını hazırlamaya girişir. Beni Haşim kabilesinden oluşturulan savunma kuvvetinde sonradan önemli zaferler kazanacak olan Talha bin Ubeydullah ve Zübeyr bin Avvam gibi isimler de yer almaktaydı. Ebu Bekir beklenmeyen bir hamle yaparak, ordusuyla saldırıya geçip isyancıları Dhu Hassa bölgesine kadar atar.

Ertesi gün Ebu Bekir isyancıları takip eder. Takip sırasında Hibal adlı isyancı komutanının sürpriz saldırısı sonucu şehre geri çekilmek zorunda kalır. isyancılar tekrar kaybettikleri mevzilere yerleşirler. Medine'de ordusunu yeniden oluşturan Ebu Bekir gecenin karanlığından faydalanarak kuşatmacılara yeniden saldırır. isyancıları Dhu Kissa bölgesine kadar süren Ebu Bekir 1 Ağustos 632 tarihinde isyanı bastırmış olur.

Ebu Bekir bu sırada seferden dönmekte olan Usama komutasındaki ana orduyla 4 Ağustos günü Medine'ye döner. Ana ordunun içinden seçtiği birliklerle yeniden toplanmaya başlayan isyancıların üzerine giden Ebu Bekir, kılıç artıklarını yener ve Tulayha'nın bölgeden ayrıldığını haber alır.

Hicbiri de yalan değildir alın hadiscilerin kaynaklarından verıyorum:
ASMA BiNT MERVAN’IN ÖLDÜRÜLMESi (624)

Yezid b. Zeyd’in eşi ve 5 çocuk annesiydi. Beni Khatma kabilesindendi ve şairdi.

Bu kabilede de Muhammed’e sadık müminlerin sayısı artmıştı. Buna karşın inanmayanlar da çoktu. Asma b. Mervan da Muhammed’e inanmamakta ve onu yazdığı şiirlerle eleştirmekteydi.
Muhammed, Asma’nın aleyhindeki şiirlerini ve konuşmalarını haber almaktaydı. Anlaşılan o ki, Muhammed aleyhine okuduğu şiirleri kendi kabilesinden Muhammed’e ileten ajanlar vardı.

Ebu Afak’ın öldürüldüğünü duyunca üzüntüsünü şu dizelerle şiire döker:

Malik, Nebit, Afvoğulları!

Düşman üzerine atılarak birbirinizle yarışarak yürüyün

Düşman üzerine atılarak yürüyün Hazrecoğulları!

Sizler, sizden olmadığı halde yanınıza gelen yabancıya itaat ettiniz

O’na boyun eğdiniz ki, o ne Mu’dar’dandır ne de Mezhic’dendir.

Başları kestikten sonra hala ondan pişmiş çorba umar gibi umut içindesiniz

Ondan birşey uman aldanır, umutlar boşunadır!

Muhammed Asma’nın bu şiirlerine öfkelenir ve öldürülmesine karar verir.

“Kim beni Mervan’ın kızından kurtaracak?” diye sorduğunda;
Adiyy b. Hareşe isminde (gözleri görmeyen) bir müslüman bu göreve talip olur. Muhammed’in adamları Bedir’den döndükten sonra Adiyy ile birlikte Ramazan’ın yirmibeşinci gecesi o kadının evine giderler. Evdekiler uykudadır. Asma, çocukları ile birlikte yatmakta olup, hatta bir bebeği de onun üstüne uzanmış durumdadır. Adiyy eliyle yoklayarak bebeği kenara çeker ve gözleri görmemesine rağmen kılıcını Mervan’ın göğsüne dayayıp yüklenir ve kılıç Mervan’ın arkasından çıkar.

Sabah olunca gelip Muhammed ile birlikte namaza durur.

Muhammed onu tedirgin görünce “Ya Umeyr Mervan’ın kızını mı öldürdün ?” diye sorar.

O da “Evet ya Rasulullah, acaba hata mı ettim?” diye cevap verir.

Muhammed “Hayır onun için iki keçi bile birbiriyle toslaşmazdı” der.

Başka kaynaklarda Muhammed’in söylediği son söz şöyledir :

“Onun kanı hederdir, sorup karşı çıkacak kimse yoktur” .
(Mahmud Esad- islam Tarihi “Tarih-i Din-i islam” Sayfa – 550-551)

Ömer “Tebrikler doğrusu, böyle kör bir şahıs böyle mühim bir hizmette bulunsun” deyince Muhammed cevap olarak, “ Ya Ömer, kör deme, O gerçeği gören mert bir kişidir. Habersizce Cenab-ı Hakk’a ve Resulü’ne yardım etmiştir” der. Muhammed böyle başarılı bir işi “kör” olmasına rağmen yerine getirdiği için Adiyy b. Hareşe’ye Umeyr yani “gözleri gören” ismini takar.

ibn ishak Allah’ın Resulü’nün Sireti (S.675-676)
ibn Sad “Tabakat el-Kebir” (Cilt 2 Sayfa 31)

Bu cinayetten bir gün sonra Khatma kabilesinin tamamı müslüman olur.

iBN SUNAYNA’NIN ÖLDÜRÜLMESi (624)

Süneyye olarak da tanınan ibn Sunayna Yahudi tacirlerindendi. Muhayise b. Mesud tarafından öldürüldü. Muhammed, Yahudi şairi Ka’b Eşref’in öldürülmesinden sonra “Yetkiniz altındaki her yahudiyi öldürün” emri vermişti ve bu emir üzerine Muhayissa, yakın ticari ve sosyal ilişki içinde bulunduğu Suneyna’nın aniden üzerine atlayarak onu öldürdü.

Muhayyısa´nın henüz müslüman olmayan ağabeyi Huvayyısa b. Mes´ud ona vurmaya başladı ve:

“Ey Allah düşmanı! Onu öldürdün ha?! Vallahi, senin kamında onun malından pek çok içyağı vardır!” dedi.

Muhayyısa:

“Vallahi, onun öldürülmesini bana öyle bir zât emretti ki, eğer o seni öldürmemi de bana emretseydi, muhakkak senin boynunu da vururdum!” dedi.

Huvayyısa´nın islâmiyete girmesine ilk sebep, bu cevap oldu.

Huvayyısa:

“Şaşılacak şey! Eğer Muhammed öldürülmemi sana emretse, gerçekten beni öldürür müsün?” dedi.

Muhayyısa:

“Evet! Vallahi, o senin boynunu vurmayı bana emretseydi, muhakkak, senin de boynunu vururdum!” dedi.

Huvayyısa:

“Vallahi, seni bu duruma getiren bir din, hayrete şayandır!” dedi ve o da Müslüman oldu.

ibn ishak, ibn Hişam, Sîre, c. 3, s. 62, Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 191-192, Taberî, Târih, c. 3, s. 5, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 3, s. 200, ibn Abdilberr, istiâb, c. 4, s. 1464, ibn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 144, ibn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 301, Zehebî, Megâzî, s. 1 31, E bu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 4, s. 5.

DAHASINI ISTEYEN DM